ACTIVITEITEN
In 2022 functioneerde de club weer optimaal en zonder beperkingen vanwege Corona. De tweewekelijkse clubavonden boden een grote verscheidenheid van onderwerpen en activiteiten, en werden goed bezocht. Zo hebben we regelmatig samen vliegen gebonden, kregen we spannende verhalen over verre vliegvisreizen en kwamen er gastsprekers op bezoek om hun professionele kennis met ons te delen. En altijd was het weer gezellig.
De Activiteiten Commissie had naast de clubavonden organiseerde ook allerlei buitenactiviteiten, waaronder samen vissen in de binnenstad van Alkmaar of gericht vissen op snoek in het Duizendeilandenrijk. Soms gingen we ook verder van huis naar een van de grote rivieren. En dit jaar vierden we ook ons jubileum gedurende een tweedaags weekend bij de forellenplas van Baggelhuizen. Om onze werptechniek te verbeteren organiseerde de Commissie een casting wedstrijd en een werples dag onder begeleiding van gediplomeerde trainers.
Drie nieuwe leden kwamen dit jaar bij de club en kregen een warm onthaal. Gedurende een serie bindavonden bij ervaren leden thuis leerden ze de kunst van het vliegbinden. En tijdens diverse sessies op zaterdag ochtenden in de Casting Club kregen ze dankzij instructies door clubleden en vooral veel oefenen het werpen in de vingers.
De altijd innovatieve activiteitencommissie (Ferry, Roland en Rob) had in november weer zeer interessante en vooral ook leerzame avonden in petto:
1. Bond, Din Bond (vrij naar James Bond)
Donderdag 9 november hield onze penningmeester Din een inleiding over het gebruik van Bug Bond en soortgelijke harsachtige producten.
Din toonde met lichtbeelden en ook live verschillende soorten resins, UV- lampen en de effecten op gebonden vliegen. Hoe meer lagen hars je op bijv. een buzzer doet, hoe zwaarder hij wordt. Je kunt zo een serie maken met buzzers in verschillende zwaartes. Wel even goed opletten als je ze in je box opbergt.
Belangrijk is dat de UV lamp en de hars overeenstemmen, gebruik je een lamp met een andere frequentie dan de hars nodig heeft, dan blijft hij kleverig.
>Tip schrijver verslag Jan: Daarna aflakken met doorzichtige nagellak.
Zoals altijd op onze gezellige club was het leerzaam en vooral ook interactief. Thomas die als tandtechnieker ook veel werkt met harsen en resins gaf waardevolle opmerkingen en aanvullingen. Hij kan ook aan beschermbrillen komen, want het UV licht is erg schadelijk voor de ogen, zelfs indirect.
Een belangrijk punt van aandacht is om dit soort materialen in de koelkast te bewaren. Doe je dat niet, dan drogen ze onvermijdelijk uit, zelfs bij goed afsluiten van de flesjes. En dat is zonde, want A) zit je onverwacht zonder en B) is het prijzig spul.
De zaal zat weer vol enthousiaste toehoorders, die ook na de pauze enthousiast enkele vliegen bonden met de opgedane kennis.
2. Waadpakken, lekkages en compressoren.
Op donderdag 23 november hield Nico een gevarieerde avond. Hij begon met een inleiding over de verschillende soorten waadpakken, neopreen en ademend. Wat velen niet weten is dat in de laatste de membramen verstopt kunnen raken door vuil, waardoor het ademend effect minder wordt. Je denkt dan dat hij lekt, maar dat is lichaamsvocht dat er niet meer uit kan wasemen. Hij toonde diverse methoden en middelen om dit te verhelpen ( onder meer Revivex).
De klapper was daarna de test of diverse meegebrachte waadpakken lekten. Nico had een complete installatie neergezet, bestaande uit een professionele compressor, veel slangen en manometers, een soort emmer waaromheen het waadpak werd gespannen en een klein zwembadachtige emmer om de zaak in onder te dompelen. Voorzitter Bart bood als eerste zijn neopreen pak aan, dat op vele punten luchtbellen vertoonde. Ter plekke smeerde hij er diverse tubes Aquasure op, maar velen suggereerden hem voor de Kerst maar een nieuw pak cadeau te vragen. Ook mijn oude, goed onderhouden Simms waadpak bleek op twee punten toch te lekken. Na drogen maar eens goed repareren met UV Bond. Het was een spectaculair gebeuren, waar alle 25 aanwezigen gezellig kletsend en grappen makend omheen stonden.
Na de pauze werden nog enkele pakken getest en daarna toonde Nico met een simpel maar ingenieus apparaatje hoe een vis je droge vlieg op het water ziet drijven, dat was letterlijk een eyeopener. De nazit was gezellig.
JanS
Op donderdagavond 26 oktober hield Dennis een gloedvol betoog over zijn vele trips naar het mooie Slovenia. Hij gaat daar al meer dan 10 jaar heen om er telkens een week te vissen. Het is een flinke rit van zo’n 1250 kilometer en het is verstandig om in de weekenden te reizen. De vergunningen zijn er vrij prijzig (40-65 euro per dag voor catch and release), maar het verblijf en eten en drinken zijn erg goedkoop. Dat compenseert elkaar. En de vangsten zijn super. De te bevissen stukken zijn zeer lang. Je hebt alleen je dagvergunning nodig, geen aparte staatsvergunning zoals bijv. in Duitsland. Als je een vergunning koopt voor 3 of 5 dagen krijg je korting. Met Engels kom je heel ver.
Een aantal jaren geleden kreeg Dennis de tip om begin april te gaan vissen daar, in plaats van zomer of het najaar. Het weer is dan wisselvallig, de temperatuur kan variëren van 3-20 graden, er is behoorlijk smeltwater (waardoor de vissen ook minder kans hebben de visser waar te nemen) en de forellen zijn erg gretig, na de winter. Er wordt gevist met nimfen en streamers. Omdat er nog geen hatches zijn heeft droog vissen dan geen zin. Vangsten van 50 mooie forellen per dag per man zijn meer regel dan uitzondering. Met fraaie foto’s werd dit bewezen.
In de winter (vanaf oktober) kun je er –bijv. in de Sava- ook op de Donauzalm (Hucho hucho) vissen, dat is wel een aparte tak van sport.
Dennis vist voornamelijk in West Slovenië, met de riviersystemen Soca, tegen Italië aan, en ten oosten van de bergkam met de hoge berg Triglav, in het Sava systeem.
Soca
Voor de twee vergunningen in het Soca systeem (bij elkaar 130 km rivieren) kun je onder meer vissen op de beroemde Marmorata forel. Deze komt alleen voor in rivieren die uitmonden in de Middellandse Zee. Als je onze fraaie website opent zie je zo’n prachtvis (gevangen door de auteur dezes). Verder zit er regenboog en op sommige plekken vlagzalm.
Je kunt onder meer vissen op de rivieren: Soca,Tolminka,Idrijca, Baca, Trebuscica en Nadiza.
Het is verstandig om voor 1 of meer dagen een gids in te huren. Dat kost aardig wat, maar dat bedrag kun je met je maten delen en je hoeft zelf niet eindeloos te zoeken naar goede stekken. De prachtvis op onze website wees gids Lesly Janssen uit Tolmin (Slo-Fly) in 2019 aan, een plek die ikzelf nooit gevonden zou hebben. Ook gaf hij de juiste vlieg en vistechniek aan (“High Sticking”). En hij zet verse koffie!
Vergunningen via de gids of via hotels (even googlen, zie vooral “Flyfishing in Slovenia”. In Tolmin zit een viswinkeltje met een zeer behulpzame eigenaar.
Sava
Dan het Sava systeem, met de stukken Sava Bohinjka, Dolinka Sava en Sava. Een andere rivier met een ander karakter.
Let wel op: hier gelden andere regels, onder meer t.a.v. de grootte van je streamers. Even navragen bij de viswinkel in Bohinjska Bistrica. De eigenaar weet heel veel en helpt je graag. Er is veel controle, dus zorg dat alles in orde is. Overigens zijn de controleurs zeer behulpzaam en niet te beroerd om je de vangende vliegen te wijzen en goede stekken.
Neem voldoende kleding mee voor allerlei weertypen. En voldoende hengels (# 4,5 en 7), reels en lijnen, waaronder snel zinkende. In de winkeltjes is beperkt materiaal te koop. Dennis neemt met zijn maten zelfs 1 reserve waadpak mee.
Hij liet zijn vliegendozen rondgaan, die gretig werden bekeken en gefotografeerd. Waarschijnlijk werd door meerdere leden die nacht gedroomd van ook zo’n avontuur en zaten zij al de nodige vliegen daarvoor te binden. Vanaf 1 april kun je er terecht.
Overigens zijn er ook in Oost Slovenia mooie rivieren zoals de Savinja en de Dreta. Deze zomer is daar veel vernield door de gigantische overstromingen, het vergt waarschijnlijk enige jaren voor herstel.
Rond 22.10 uur werd Dennis beloond met een groot applaus. Aan het binden van vliegen voor Slovenia kwamen we niet meer toe, misschien kan dat een keer op een aparte avond worden gepland door de Activiteiten Commissie?
Een deel van de clubleden ruimde de zaal op, waar overigens nog lang werd nagepraat, een deel ging naar de bar voor de altijd gezellige nazit en een deel naar huis omdat zij de volgende dag nog moesten werken. Het was weer een mooie avond voor de 25 aanwezigen.
JanS
Na de zomerstop werd in september het najaarsprogramma van De Poldervlieg weer enthousiast opgestart.
De eerste clubavond is dan volgens traditie de zogenaamde Sterke Verhalen avond. Diverse clubleden vertellen in geuren en kleuren over hun vistrips en de vele en vooral ook grote vissen die zij hebben verschalkt in al dan niet verre landen.
Maarten opende de avond met een verslag van het vissen in Schotland, samen met Hans en Frits. Vervolgens vertelde Jacob een verhaal over het zeeforel vissen in Denemarken. Na de pauze nam Rob het woord en deed verslag van een familievakantie in Tsjechië, gecombineerd met vissen op forel daar. En Roland besloot de zeer interessante avond met een lezing over vissen in Zuid-Duitsland en de mislukte plannen om met Ferry in Oostenrijk te vissen. De ene dag was de rivier daar mooi en haalde Roland er fraaie vissen uit, de dag dat Ferry zou invliegen was het cacaowater, zodat Ferry besloot na de douane meteen om te keren. Tja ook dat is vliegvissen.
Voorzitter Bart kon de tweede clubavond meedelen dat er maar liefst vier nieuwe leden waren aangemeld, te weten: Gerben, Harry, Lizzy en Erik-Jan. Zefanja is kandidaat. Hartelijk welkom allen bij deze leuke, leerzame en vooral gezellige club.
Voor hen zal de speciale beginners bindcursus weer worden opgestart, zodat zij de basistechnieken van het binden snel onder de knie hebben. Bekeken wordt nog of de speciale beginners vistrip naar de Kyll van april dit jaar in 2024 herhaald kan worden.
De tweede avond werd begonnen met een korte speciale Algemene Leden Vergadering, waarin unaniem Jelke werd gekozen –en meteen geïnstalleerd- als secretaris van De Poldervlieg. Veel succes!
Vervolgens werd in de bekende “Intiem Binden opstelling” aan 3 tafelblokken vliegen gebonden onder begeleiding van Willem, Roland en Martien. Er was gekozen voor eenvoudige vliegen, speciaal voor de 4 nieuwe leden en er werd heel veel informatie gedeeld over vliegen, grootte, tippets en technieken . Zeer leerzaam. Met na afloop een drankje (of twee), bitterballen en Harry’s beroemde schaal patat.
Ook de derde avond was een groot succes. Maar liefst 25 mensen kwamen luisteren naar onze penningmeester Din, die in het voorjaar een vistrip met twee maten - van buiten de club - had gemaakt naar Cape Cod in de USA om op stripers (een gestreepte zeebaars-achtige) te vissen. Er zitten daar ook witte haaien (Jaws) maar die lieten ze maar met rust (en de haaien hun ook gelukkig)
Din wist knap de hele avond te vullen met fraaie plaatjes en filmpjes, heel veel informatie over de reis, do’s and dont’s en toonde dozen vol aantrekkelijke vliegen. Een mooi opgebouwd programma, waar velen meteen trek in vissen en reizen van kregen.
We kijken vol spanning uit naar de volgende avonden, die door de altijd zeer dynamische Activiteitencommissie (Roland, Rob en Ferry) weer zijn gevuld met een zeer afwisselend programma, zie de rubriek Agenda!
Tussendoor zijn ook al diverse buitenactiviteiten gehouden. Zie hiervoor de rubriek Visverhalen.
JanS
Op zondag 25 juni 2023 was door onze onvolprezen Activiteitencommissie, (bestaande uit Ferry Hoogakker, Roland Hulskamp en Rob Verbart) de Poldervlieg Bootjesdag gepland op het Alkmaardermeer. Wat nooit te voorspellen is, is het weer op zo’n dag, hoewel dat met de klimaatopwarming waarschijnlijk steeds makkelijker gaat worden. Het werd dan ook 30 graden, met op het water een verkoelend briesje. De commissie reageerde alert en plande de start om 07.00 uur bij het pontje in Akersloot. Dat bleek een goede zet, het was toen nog lekker koel en rustig.
Bart en ik keken ervan op hoeveel clubleden een visboot hebben. Toppunt was Rob, die met een Langedijker platbodem voor kwam tuffen. Daar had de halve club wel in gekund. De vreugde werd nog groter, toen bleek dat hij aan boord koffie kon zetten, gevulde koeken en een heuse koelkast had.
Rond 7 uur verspreidde de Poldervlieg Armada van 6 schepen zich over het Alkmaardermeer. Hoewel al snel op de app een snoek werd gemeld door Koos en ook door Roland bleef het bij de meeste boten stil. Er werd dan ook veel verkast, naar stekken die de schippers, in mijn geval Martien, zich herinnerden of op hun dieptemeter hadden geprogrammeerd.
De temperatuur steeg, de stemming was goed. Verschillende tactieken werden geprobeerd, baarzen, snoeken. Maar ze waren niet los, mogelijk ook last van de hitte en/of de luchtdruk. Dit zijn inderdaad smoezen 34 en 35, wij vissers hebben heel arsenaal aan excuses als we niet vangen en voor het gemak zijn deze genummerd, zodat we alleen maar het nummer hoeven te noemen.
Op enig moment werd op de app gevraagd of er nog een gezamenlijke pauze was, vooral duidend op de ruim gevulde koelkast van Rob. Eén antwoord was dat er al de hele ochtend gepauzeerd werd, maar na prijsgeven van de locatie van het moederschip legde iedereen daaraan vast, Rob’s koelkast ging open en het werd heel gezellig. Een aantal leden kreeg toch last van een schuldgevoel omdat er tegenover de dure dagvergunning nog geen vis stond en ging weer aan de slag. Uiteindelijk ving een deel van de leden een visje, mijn schipper had 3 baarsjes, maar een flink deel bleek ook te blanken. Zelf had ik een flinke aanbeet, die na een aantal tikken (baarstypisch) losschoot en een keer een heel mysterieus zwaar gevoel aan de hengel, het waren geen planten, langzaam opgetakeld, maar dat leverde ook niks op.
Rond 13.30 uur besloten de meesten te stoppen. Bij de trailerhelling was een heuse file, velen wilden nog te water en velen wilden eruit. Na een uur was ook Martien’s boot eruit en na een ijsje konden we op huis aan. Hij wilde niks hebben voor de brandstof, maar een flesje Famous Grouse (ook brandstof) werd geaccepteerd.
Willem gaf alvast een tussentijdse evaluatie bij de wachttijd voor het traileren: “Dat moeten we dus voortaan op een doordeweekse dag doen en dan op de middag starten en tot het donker doorvissen. En liefst ook bij wat koeler weer!”.
Rob zou met zijn opstappers het later op de avond nog een keer proberen, maar daar zijn nog geen vangstberichten van binnengekomen.
Heel veel dank aan de activiteitencommissie voor de perfecte organisatie en voor alle schippers die opstappers meenamen. Al met al was het weer een mooi sociaal clubgebeuren.
JanS
Op donderdag 4 mei 2023 vond de laatste clubavond voor de zomerstop plaats. Net als vorig jaar verzamelden de leden zich op de Gedempte Veert in de Vronermeer. Een stuk of 15 leden waren aanwezig, de meesten met hengels en sommigen voor de gezelligheid. Om 19.30 uur gaf Roland het startsein en al spoedig werden de eerste voorns en baarsjes gevangen.
Om 20.00 uur werd even gepauzeerd vanwege Dodenherdenking.
Tot 21.15 werd doorgevist en tot verbazing van velen werd er behoorlijk gevangen. Het was dan ook de eerste warme dag van het jaar, uitzonderlijk laat. Daardoor ook veel muggen en pollen.
Zelf had ik weer aardig succes met mijn Gogonimf. Een ooit door mijzelf ontwikkeld, simpel vangertje. Goed voor vele vissoorten. Omdat sommigen om het patroon vroegen: zie hieronder.
Bij onze visstek stond een campertje met daarbij twee karpervissende dames. Praatje gemaakt en info over onze mooie club verstrekt. Bij gebrek aan piepende apparatuur zaten zij veel op hun telefoons te kijken.
Na het vissen verzamelden 9 leden zich in Rust Wat, waar nog even gezellig met een pilsje werd doorgepraat. Tot na de zomerstop allemaal en Strakke Lijnen, waar je ook gaat.
JanS
PATROON GOGONIMF:
Materiaal:
Haak: 11-20
Head: Gouden kraal
Body: Goudkleurige dubbing (met groenige tint erin)> Golden Olive!
Rib: heel dun koperdraad (bijv. Uit een digital wekkertje oid)
Algemeen: Zelf uitgevonden nimf, Gogo staat voor op en neer dansen en voor goud/goud., de kraal en de dubbing beide in deze kleur. Wel moet er een groenige tint inzitten, onder meer van Veniard (Glister Sparkle Dubbing Golden Olive), Metz (idem), Spectra (idem) en eventueel Anglers Choice (Holographic Dubbing Caddis Green) of Orvis.
Bijzonderheden: simpele, snel te bouwen nimf die vaak verrassend goed vangt, zowel in helder water als in enigszins troebel water.
De dubbing wel met heel dun koperdraad ribben, dat geeft meer stevigheid en voorkomt “afzakken” van de dubbing naar de haakbocht en daarachter, daardoor missers als de forel of voorn in de dubbing hapt, maar de haak mist. In het begin had ik daar nogal last van, maar sinds ik ze rib niet meer.
Patroon: passende goudkop op haak, koperdraad inbinden naar achteren, daarna lijfje -beetje- taps dubben en ribben. Eerst de butt vormen met een paar slagen en dan wat wikkelingen koper naar voren. Het koper achter de goudkop vastmaken. Afbinden. Simpeler kan niet. Vang ze!
Op 2 maart had de Activiteitencommissie Dennis Sanders uitgenodigd om ons kennis te laten maken met het binden van een grote streamer voor snoek.
Dennis had voor ons allemaal materiaal meegenomen zoals haken, synthetisch bindmateriaal, lijm en ogen. Het synthetische bindmateriaal van Dennis is licht en soepel; neemt geen vocht op en de uiteindelijk gemaakte streamer geeft een heel natuurlijke actie in het water.
Met veel aandacht en concentratie gingen onze binders aan het werk.
Het was een leerzame avond waarbij Dennis ons zijn speciale bindtechniek liet zien om deze mooie snoekstreamer te binden. Ook was de afwerking van de ogen heel apart, waarbij 2 soorten 10-seconden-lijm werd gebruikt, namelijk een gel-achtige lijm gecombineerd met een vloeibare lijm.
Dennis adviseerde ons om voor het vissen minimaal een #7 hengel te gebruiken
Voor bindmateriaal en advies kan je zijn site bezoeken:
www.bigstreamers.com
Op donderdag 13 april 2023 werd de clubavond verzorgd door gastbinder Erik van de Hoek, beter bekend als Erik de Noorman. Een originele man met verfrissende ideeën en enorme kennis van Noorwegen en het vissen aldaar.
De avond begon met wat pech, omdat onze oude trouwe beamer kuren gaat vertonen, waarschijnlijk softwarematig. Maar deze creatieve club is niet voor een gat te vangen. Dus Willem die en vlakbij woont en zelf over een beamer beschikt (vanwege zijn lezingen over scheepvaart) racete op zijn fiets naar huis zodat we met slecht 10 minuten vertraging konden starten. De nieuwe penningmeester bekijkt wel of er geld is voor een nieuwe projector, mooie uitdaging Din! Grote opkomst, 25 man woonden de avond bij.
Erik opende met de zin dat hij zich, vanwege de tijd, zou beperken tot vliegvissen op vlagzalm in oost Noorwegen, waardoor vele andere onderwerpen moesten blijven liggen (andere delen van Noorwegen, zalmvissen, zeevissen enz.). Kortom dachten wij meteen: we moeten hem nog maar eens uitnodigen! Een paar jaar geleden was hij ook bij ons.
Voor de pauze werd veel verteld over het land zelf, het reizen erheen en ter plekke, de taal, cultuur, klimaat, rivieren, vergunningen enz. Erik komt er al vanaf zijn veertiende daar en reist er vaak drie keer per jaar naartoe. In het voorjaar met vismaten, in de zomer met familie en in het najaar begeleidt hij geïnteresseerde vissers. Dus liefhebbers: Google hem maar eens.
Door de vertraging bij de start duurde de pauze wat langer, omdat nu zowel wij als de zangdames en de bridgeclub gelijk in de bar kwamen. Dus pas om 21.30 zaten we weer in de zaal. Na enig praten werd besloten dat Erik een vijftal vliegen zou voorbinden, maar dat de leden niet zouden meebinden, want dan zouden we er maar twee kunnen doen.
De gebonden vliegen waren zeer origineel en gingen rond en werden veel gefotografeerd. Erik schonk ze aan de club, dus in de mediatheekkast zijn ze nog te bestuderen. Zeer leerzaam en handige trucs.
Niet alleen de vliegen zijn origineel, ook Erik als mens is dat. Enkele opmerkingen om dat te illustreren:
- Ik vis nooit zonder weerhaak!
- Een goede lijn is belangrijker dan een goede hengel
- Gebruik voor lijfjes strengen zijde van de Action en dergelijke zaken. Veel fraaie kleuren en spotgoedkoop.
- Ik heb speciaal een hengel voor Noorwegen laten bouwen door Ton Temming (Utrecht), die heeft precies de actie die ik verlang.
Kortom een verfrissend optreden en daardoor een zeer geslaagde avond!
Na de zeer succesvolle en gezellige veiling werden door de activiteitencommissie drie interne bindavonden georganiseerd.
De eerste werd verzorgd door Nico en in het begin dachten laatkomers bij de verkeerde zaal te zijn binnengestapt. Er werd namelijk volop getimmerd. Maar het doel bleef vliegen bouwen. Nico had foam bij zich, dat moest met door hem ook geleverde malletjes worden uitgehamerd op het hout en daardoor verschenen zeer mooie lichaampjes voor miertjes, torren enz. met een uitstekend drijfvermogen. Ja onze club beschikt over zeer creatieve leden.
De tweede avond werd verzorgd door Roland en Jan, die speciale Kyll vliegen bonden, elk aan een eigen tafelblok, het zogenaamd “Intiem Binden”. Een term die nieuwere leden nog wel eens thuis moeten uitleggen. Maar des te gezelliger.
Met de gebonden vliegen gaan medio april 4 nieuwere leden onder begeleiding van Roland en Ferry een paar dagen oefenen op stromend water bij Densborn in De Eifel. Wat dat betreft biedt De Poldervlieg toch ongeëvenaarde leertrajecten aan de leden aan.
De derde avond verzorgde Koos, die met zijn mooie ervaring in Canada 2022 ons voorging in de kunst van het tube fly binden. Een methode die waarschijnlijk ook op snoek en baars succesvolle vliegen oplevert. Het was een zeer leerzame avond. Koos toonde een zeer vernuftig, door hem uitgedacht, draaiend haakje (aan een wartel met krimpkous), afgeleid van de karpervisserij en met een zeer goed inhakend vermogen.
Al met al weer een hoop geleerd, met ook veel humor en gezelligheid. René kwam twee keer inkijken en besloot meteen lid te worden. Hij gaf aan dat het aanvoelde als een warm bad.
JAN
Op donderdag 5 januari 2023 werd de traditionele Nieuwjaarsreceptie en veiling van De Poldervlieg gehouden in de grote zaal van gebouw De Geist in St. Pancras.
Voorzitter Bart opende stipt om 20 uur, vanuit de ervaring dat deze avonden nogal eens wat tijd kunnen vergen. Er waren 20 leden aanwezig, wat minder dan andere jaren. Maar dat mocht de pret en de handel niet drukken.
Bart opende met wat mededelingen. Een belangrijke was dat de nieuwe visite kaartjes gereed waren. Elke aanwezige kreeg er en stuk of 20. Aan de voorkant staat een prachtige vlieg, gebonden door Nico. Op de keerzijde een QR code, waarmee je rechtstreeks op onze website www.depoldervlieg.nl komt. Als iedereen er een paar in zijn vliegvisvest stopt, in de portemonnaie enz. en deze uitdeelt aan iedereen die ook maar de geringste belangstelling toont in vliegvissen, dan lopen we flink kans op meer bezoekers van buiten en ook op nieuwe leden. In de kast liggen er nog ene paar honderd!
Vervolgens gaf Bart het woord aan invallend veilingmeester Jan, omdat Milco opeens verhinderd was. Jan gaf aan dat hij 17 maal veilingmeester gespeeld had, maar toen hij voorzitter werd niet meer, dus hij zou er weer even in moeten komen. Maar hij had zijn nieuwe gehoorapparaten op maximaal staan dus we konden starten. En dat ging vlot. Vrijwel alles was tegen 22.00 uur verkocht, met de gebruikelijke grappen en grollen.
Vooral de vier wat nieuwere leden sloegen weer hun slag. Bijvoorbeeld Thomas ging naar huis met een volle fietstas, een antieke vistas vol reels, boeken en bindmateriaal, drie hengels en een grote aparte hengelkoker. Dat bleek nog een heel probleem op de fiets, want hij moest met twee dragers de zaal uit worden geholpen.
In de pauze werden lootjes verkocht en bij de verloting trok secretaris Din de troostprijs en Jan de hoofdprijs. Een bon t.w.v. €100, dit jaar te besteden aan een vistripje met een maat.
Penningmeester Henk hield met de onmisbare hulp van Harrie en zijn flitsende Excel programma keurig de aan en verkopen bij, evenals het percentage van 10% voor de clubkas. Hulde voor hun inzet! Dit alles leverde onze mooie club uiteindelijk een batig saldo op van bijna € 300.
Bij de nazit werd alles onder het genot van een hapje en een drankje nog eens doorgenomen en werd voorzichtig gespeculeerd welke vissen we dit jaar waar zouden kunnen gaan vangen.
JanS
De laatste 3 clubavonden van 2022 werden weer in een zeer gezellige sfeer doorgebracht.
- Allereerst verzorgde Roland een avond over het plannen van een vistrip. Lijkt simpel, maar de meer ervaren leden weten dat dat nogal ingewikkeld kan zijn.
Alle aspecten kwamen aan de orde: bestemming kiezen, vergunningen regelen, hoe oriënteer je je: van kennis van vismaten met ervaring ter plekke tot internet opties. Hij toonde wat handige trucs in Google Earth, waardoor je tevoren al kunt kijken waar je de auto kan parkeren en hoe je naar de rivier moet lopen. Alsof je er al staat!
Er ontstond een spontane discussie over het introduceren van nieuwe clubleden op stromend water als bijv. de Kyll. De als immer zeer actieve en snel reagerende activiteitencommissie heeft intussen een trip gepland hiervoor medio april 2023. Dat wordt en leerzaam en gezellig!
- De tweede avond had als thema “Nimfen binden voor de binnenstad Alkmaar”. Ook hierbij nam Roland het voortouw.
Maar eerst hield voorzitter Bart een kort verhaaltje over ledenwerving. Een thema dat al een paar jaar speelt bij ons (en bij andere verenigingen incl. de VNV).
Bart had een marketingonderzoek gedaan, waaruit rolde dat de vorig jaar vernieuwde website uitstekend oogt en voldoet (volgens deskundigen van buiten). Bart’s idee was om een paar honderd visitekaartjes te laten drukken, waarop aan de ene kant een mooie vlieg staat en op de andere een QR code, die rechtstreeks leidt tot onze website. Iedereen stopt een paar van deze kaartjes in zijn vliegvisvest en deelt ze met ruime hand uit.
Alle leden waren tevoren opgeroepen om een fraaie zelfgebonden vlieg mee te nemen en hiervoor kwam een heuse verkiezing, ja we zijn zeer democratisch. De Libelle van Nico won, zodat deze binnenkort te bewonderen is.
Vervolgens begon Roland aan zijn inleiding: welke nimfen doen het in Alkmaar, welke materialen heb je nodig enz. De tijd vloog voorbij, zodat uiteindelijk na de pauze pas aan het binden werd begonnen. Nu maar hopen dat de voorn snel Alkmaar binnentrekt.
- Op 8 december hield John de gebruikelijke, en zoals immer onvergetelijke, Whisky avond. Hij verzorgt al sinds 2016 fantastische avonden met elke keer een ander thema, bijv., Schotse whisky’s, Ierse Whisky enz. Twee jaar lang hebben we deze –door covid noodgedwongen - digitaal gehouden, waarbij elk lid 5 flesjes thuiskreeg en we via MS Teams “bij elkaar waren”. Goede noodoplossing in corona tijden, maar live is toch leuker. 23 leden waren present op deze alweer zevende whiskyavond. Een ware traditie ondertussen!
Begonnen werd met een grap. Jan had ooit een fles alcoholvrije whisky op de kop getikt, maar na één glaasje was hij hiermee acuut gestopt en weer overgegaan op Cragganmore en Glenrothes uit de Speyside.
Deze fles ging “gecamoufleerd” rond, waarna de leden, veelal als zelfbenoemd whisky expert, mochten raden uit welk land en welke streek dit product kwam. Dat varieerde van Engeland tot Japan en terug. Maar in het algemeen vond niemand het echt lekker. Rob raadde het goed: alcoholvrije “whisky”.
Daarna ging John met het echte werk aan de slag. Zoals hij al jaren doet had hij weer een origineel thema bedacht. Dit jaar waren er 7 (!) flessen die allemaal begonnen met het woord “Glen”, hetgeen in het Gaelic “Dal“ betekent, van waaruit het water voor de drank wordt getapt uit een stroompje.
Over iedere fles had John met behulp van een PowerPointpresentatie een verhaaltje, een anekdote, een filmpje enz. Ondertussen ging die fles rond en tapte iedereen een “bodempje(!)” in zijn eigen proefglaasje. Sommige whisky’s moesten wel wat verdund worden want er was een Cask bij van ong. 60%. Willem is nog aan het bijkomen hiervan
De stemming steeg vanzelfsprekend zeer snel. Dat werd nog versneld door de crackers met zalm, brie, kaasblokjes, chocolade en vooral ook door Koos die regelmatig een plank met zelf geschoten en zelf gerookte plakjes gans liet rondgaan. Hulde! Koos kreeg hiervoor apart een welverdiend applaus.
De pauze werd geheel vergeten door dit bacchanaal en nadat omstreeks 22.30 uur de presentatie met een zeer groot en langdurig applaus voor John was afgesloten werd het feest in de bar van De Geist, met veel bitterballen, nog een tijdje voortgezet. Het hoogtepunt qua sfeer van het jaar, we hopen volgend jaar op weer een apart thema, John!
JanS
EFFA WERPDAG DE POLDERVLIEG GEESTMERAMBACHT
Op 29 oktober had onze onvolprezen activiteitencommissie weer iets moois georganiseerd. Drie EFFA-instructeurs kwamen van verre (tot uit Drenthe aan toe) om ons beter te leren werpen. Het was ideaal weer.
Veel leden gaan uit van de terechte veronderstelling dat je nooit uitgeleerd raakt op het gebied van vliegbinden en vliegvissen, waaronder je werptechniek. Dit moge ook wel blijken uit het feit dat Marcel en Nico, net terug uit Canada en beiden gediplomeerde werpers ook meededen aan het interessante programma en aangaven behoorlijk veel geleerd te hebben.
Onze 14 deelnemers en de drie instructeurs (Ferdy Geerdink, Otto Rinia en Erwin v.d. Voort) kwamen om 9 uur samen bij het restaurantje Lovers en Hunters in het zuidoosten van het Geestmerambacht. We werden ingedeeld in drie groepen (van beginners tot gevorderden), die zich na een kop koffie verspreiden over twee grasvelden en een hafje, om ook te voelen hoe zaken werken in het water. Voor elke groep was een apart programma opgezet, hulde!
Zelf zat ik in de groep die eerst met Ferdy ging oefenen op de “Effectieve inzet dubbele strip”. Ferdy had de les heel goed opgebouwd (zoals pedagoog Dirk hem later complimenteerde) en je merkte snel verbetering in je werptechniek, al was het maar om op ingesleten foutjes te worden geattendeerd. Wat ik wel merkte dat als ik daar scherp op ging letten, het corrigeren tot coördinatieproblemen leidde. Je probeert je hand dicht bij je reel te houden, maar dan dwarrelt je lijn opeens raar neer bij de backcast…… Volgens Ferdy was het een kwestie van goed oefenen. Ongetwijfeld.
Halverwege de dag werd een gezellige pauze gehouden waarbij Lovers en Hunter uitstekende kroketten uitserveerde. Hierna volgde het middagprogramma, waarna de succesvolle dag werd afgesloten. Iedereen was zeer enthousiast.
JanS
Na een enerverende bindavond in De Geist met veel vangig uitziende snoekstreamers, waarvan de binders, gesterkt door een Skuumkoppe, zeker wisten dat zij hiermee zouden gaan vangen, kwam een deel van de clubleden op de afgesproken tijd, zondagmorgen 10 uur, bijeen bij de trailerhelling op de Lepelaar in Langedijk. Zie de foto! Een ongeveer even groot deel besloot uit te slapen en verscheen later.
Omdat alle activiteiten bij ons gebeuren in kameraadschap en zonder de kans om bij een “wedstrijd” een dikke auto te winnen, maakt dat allemaal niet uit. Vrijheid, blijheid is ons motto! Als er al geteld wordt hoeveel men vangt dan gaat het om de “eer” of om “eeuwige roem”.
Het weer was zacht voor de tijd van het jaar en volgens het KNMI wind ZZW kracht 4. Diverse ervaren leden schatten echter dat het ter plekke eerder tegen 5 aan zat. En vooral om de bungalows had je soms rare windvlagen.
Zelf was ik dinsdag even gaan voorverkennen, oude gewoontes leer je niet snel af. Veel riet, helder water en niks gevangen, ja ik had een hengeltje bij me. Eén aanbeet toen.
Vreemd is dat geen van de aanwezige leden zondag een vis wist te vangen of zelfs maar een aanbeet had. Dat was vorig jaar anders. Luchtdruk? Te zacht weer? Nog voldoende voedsel? Ook een paar boten –van buiten de club- die trolden hadden niks.
Leuk was wel dat je, door de beperkte plekken waar je kon vissen, veel terrein aan het water is privé van de huizen, veel riet en bomen, regelmatig een vismaat tegen kwam voor een gezellig praatje. Zo kwam ik bij mijn auto, na langs een doodlopend weggetje te hebben geprobeerd en zag daar Erik op dezelfde plek werpen waar ik 10 minuten eerder stond. Effe babbelen en zijn mooie Hardy bewonderen. Ook had hij een inventieve beschermhoes voor zijn hengel, zie de foto. Terwijl wij spraken kwam voorzitter Bart eraan, met een niet vissende gast en begon als derde op deze hotspot te gooien. Ondanks zijn zeer fraaie worpen ook niks.
Jacob en ik haalden elkaar regelmatig in en telkens konden we mismoedig het hoofd schudden: nog niks!
Op enig moment, na het een paar keer wisselen van streamer en nu met de mandarijnennet streamer vissend, zag ik beweging bij mijn streamer. Maar helaas het bleken een stuk of tien baarsjes die weliswaar bewonderend naar dit gekke voorwerp keken maar ook niet toehapten, bovendien waren zij kleiner dan de streamer.
Al met al dus gezellig, maar de snoeken stonden uit of sliepen ook uit. Voor dat laatste nog een stukje bewijs: Rob was overdag verhinderd, maar ging ’s avonds nog even op eigen houtje snoeken. En hij ving er twee!
Dus Activiteitencommissie: volgende keer of heel vroeg of tegen de avond plannen?
Het najaarsseizoen werd in De Geist afgetrapt met de traditionele avond met verslagen over gemaakte vistrips. Ook wel genaamd: “de avond der sterke verhalen”.
Vier leden waren voor de tweede keer naar Noorwegen geweest en toonden fraaie plaatjes van vele soorten dieren, zoetwatervissen, zoutwatervissen en adders.
Roland was weer naar Italië en Oostenrijk geweest en had op licht materiaal veel zware forellen gevangen. Interessant is dat het in augustus daar vrij rustig is en in het najaar drukker, met vliegvissers dan.
De tweede avond stond in het teken van een langzamerhand ook traditie te noemen activiteit, het Rad van Avontuur. De Activiteitencommissie geeft een draai aan het door Roland vervaardigde rad en het toeval wijst dan aan welke vlieg de deelnemers dienen te binden. Altijd weer een verrassing en een uitdaging van de creativiteit van de binders.
13 Oktober werd gezamenlijk streamers gebonden voor onze vissessie van 16 oktober in het 1000-Eilandenrijk in Dijk en Waard (voorheen Langedijk). Helaas was de uitgenodigde voorbinder door omstandigheden verhinderd, maar dat mocht de pret niet drukken. 22 leden zaten geanimeerd te binden, te kletsen en de wat minder ervaren leden werden naar goed gebruik bij de hand genomen en konden zodoende ook een paar fraaie streamers produceren. Of ze kregen er wat.
Omdat voorzitter Bart had vernomen dat ik twee keer niets had gevangen deze week, bood hij mij een door hem ter plekke zeer fraaie streamer aan, inclusief wiggletail, waarvoor nogmaals dank! Zie de foto!
Zelf was ik nogal lui deze avond en beperkte mij tot makkelijke vliegen, waaronder de zogenaamde mandarijnennet streamer. Ooit bond Ruard nimfjes van mandarijnen netjes, die had ik poosje gespaard en recent weer gevonden; in dit geval schuif je gewoon een half netje op een grote streamerhaak, wat glitter erbij en klaar (foto). Toen ik Bart als wederdienst er een aanbood keek hij was bedenkelijk naar dit inderdaad nogal lelijke product en bedankte vriendelijk (“de kans is zeer klein dat ik daarmee ga vissen” mompelde hij eerlijk). We gaan binnenkort zien of mijn theorie dat ook lelijke vliegen worden gepakt en misschien wel eerder dan mooie klopt.:-)
Inclusief de gezellige nazit met drankjes en bitterballen weer een zeer geslaagde avond. Zondag de producten testen en over twee weken het relaas van de fantastische trip van 3 leden naar Canada. Ze waren aanwezig maar deden zeer geheimzinnig over de vangsten, dat wordt dus wederom een druk bezochte avond
Zaterdag 9 april was het voor het eerst sinds lange tijd dat De Poldervlieg ‘Casting Club’ weer actief was op het recreatieveldje van het Geestmerambacht. Het doel van het clubje is om nieuwe leden te helpen met het ontwikkelen van hun werptechniek. Ik deed als gevorderd vliegvisser ook mee, beter leren werpen kan je je hele leven nastreven. Onder leiding van Marcel en Nico kregen Thomas, Alex en ik zeer nuttig advies en aanwijzingen hoe we onze werptechniek kunnen verbeteren. Dat begint natuurlijk bij de basis met de bekende beweging van de hengel tussen elf en een uur. Maar al snel gingen we een stapje verder, zoals het oefenen van dubbelstrippen. Ik moet toegeven dat ook ik die techniek nog niet helemaal in de vingers bleek te hebben. Eigenlijk viel het Marcel op dat ik meer enkel- dan dubbel stripte. Dankzij zijn instructies voelde ik voor het eerst, jawel na 15 jaar, hoe het dubbelstrippen je veel meer controle van je lijn in de lucht geeft. Ondertussen oefenden ook Thomas en Alex met Nico verder aan hun werptechniek. En dat blijven we de komende maanden met enige regelmaat doen, zodat wij alle drie deze zomer subtiel een vliegje tussen twee overhangende takken op een stromende rivier kunnen presenteren. Met dank aan Nico en Marcel voor hun professionele begeleiding.
Bart
